Wat betekent dit voor domicilieverstrekkers?
Op 18 januari 2024 hebben de Europese Raad en het Europees Parlement een voorlopig akkoord bereikt over strengere regels om witwassen en terrorismefinanciering te bestrijden. Met deze nieuwe maatregel wil Brussel bereiken dat voor het eerst overal binnen de EU dezelfde regels zullen gelden. Maar wat betekenen deze veranderingen concreet voor domicilieverstrekkers en hun compliance processen?
Vincent van Peteghem, Minister van Financiën van België:
“Dit akkoord is een cruciale schakel in het nieuwe antiwitwassysteem van de EU. De nationale systemen om witwassen en terrorismefinanciering tegen te gaan, zullen beter worden georganiseerd en op elkaar worden afgestemd. Fraudeurs, de georganiseerde misdaad en terroristen krijgen geen ruimte om hun winsten ons financiële stelsel binnen te sluizen.”
Een van de belangrijkste punten van de nieuwe regels is de uitbreiding van de lijst met landen die als hoog risico op het gebied van witwassen en terrorismefinanciering worden beschouwd. Dit betekent dat instellingen en organisaties (extra) verscherpt onderzoek moeten uitvoeren bij transacties met klanten uit deze landen. Hoewel dit extra administratieve lasten met zich mee kan brengen voor het onderzoeken van klanten uit bepaalde regio’s, beperkt deze wijziging binnen de wetgeving zich op dit gebied enkel tot de scope van het onderzoek, en niet op de inhoud ervan.
Een ander belangrijk aspect in het voorlopige akkoord is de strengere controle op transacties met cryptovaluta. Cryptovaluta hebben de afgelopen jaren aan populariteit gewonnen en worden vanwege de relatieve anonimiteit die ze bieden steeds vaker gebruikt voor illegale activiteiten. Hoewel in het akkoord voornamelijk wordt gesproken over de aangescherpte verplichtingen voor de zogenaamde crypto-asset service provides (CASP’s) is het voor domicilieverstrekkers uiteraard raadzaam om bij iedere transactie in een crypto valuta – indien zij dergelijke transacties al accepteren – een verscherpt cliëntonderzoek te verrichten.
Een laatste punt van aandacht is de verplichting om contante transacties eerder te melden. Dit betekent dat in de EU contante betalingen worden beperkt tot €10.000 en domicilieverstrekkers sneller contante transacties moeten rapporteren aan de relevante autoriteiten. Dergelijke contante betalingen komen domicilie verstrekkers echter nauwelijks tot niet voor, en ook op dit punt lijken de gevolgen niet bijzonder ingrijpend te zijn.
Al met al lijken de beoogde wijzigingen in de antiwitwasregelgeving niet veel grote veranderingen met zich mee te brengen voor domicilieverstrekkers. De meeste wijzigingen hebben namelijk betrekking op organisaties die momenteel niet onder de meldingsplicht vallen, cryptovaluta en op het verkleinen van het contante betalingsverkeer.
Hoewel de antiwitwasregelgeving strenger wordt, lijken de praktische gevolgen voor domicilieverstrekkers op dit moment dus klein te zijn. Het is echter altijd verstandig om de ontwikkelingen op het gebied van regelgeving en compliance nauwlettend te volgen en processen indien nodig aan te scherpen. Voorkomen is immers altijd beter dan genezen.